Użytkowanie wieczyste jest prawem rzeczowym pośrednim między prawem własności, a prawami rzeczowymi ograniczonymi. Wynika to z:
- umiejscowieniem w Kodeksie cywilnym przepisów o użytkowaniu wieczystym pomiędzy własnością a ograniczonymi prawami rzeczowymi,
- ukształtowania
uprawnień użytkownika wieczystego na podobieństwo uprawnień właściciela,
- regulowania
stosunków między właścicielem a użytkownikiem wieczystym umową o oddanie gruntu
w użytkowanie.
Przedmiotem
użytkowania wieczystego powinien być grunt będący własnością Skarbu Państwa,
jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków. Grunty te mogą znajdować
się w granicach administracyjnych miast lub położone poza tymi granicami, lecz
włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do
realizacji jego gospodarki. W wypadkach przewidzianych w przepisach
szczególnych przedmiotem użytkowania wieczystego mogą być też inne grunty
Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków.
Można by śmiało stwierdzić, iż prawo użytkowania wieczystego jest prawem
najbardziej przybliżonym do prawa własności, jednak są trzy różnice:
- Pierwsza jest taka, że właściciel nie jest
obciążony żadnymi opłatami na rzecz innej osoby, natomiast użytkownik wieczysty
ma obowiązek uiszczania opłat do rąk właściciela użytkowanego gruntu.
- Druga różnica odwołuje się do prawa własności,
które nie wymaga żadnych ograniczeń czasowych, natomiast użytkowanie wieczyste
ograniczenie takie posiada.
- Trzecia różnica dotyczy przedmiotu użytkowania
wieczystego, określonego w umowie o oddanie w użytkowanie wieczyste.
Zasady dotyczące użytkowania wieczystego
są następujące:
1. Konieczne
jest określenie stron i przedmiotu umowy;
2.
Umowa
użytkowania wieczystego musi być zawarta w formie aktu notarialnego oraz
wpisana do księgi wieczystej;
3. Przedmiotem
umowy jest oddanie użytkownikowi w użytkowanie wieczyste określonego gruntu
(działki) oraz przeniesienie na niego własności znajdujących się na nim
obiektów i budynków. Potrzeba więc wskazania ceny nabycia tych obiektów w
umowie
4. Umowa
postanowi sposób korzystania z nieruchomości przez użytkownika wieczystego.
Jeżeli na gruncie mają zostać wzniesione obiekty lub budynki - umowa określa
ich rodzaj i czas, w jakim mają powstać;
5. Użytkowanie
wieczyste może być ustanowione na okres od 40 do 99 lat;
6. Użytkowanie
wieczyste jest odpłatne – użytkownik wnosi opłatę wstępną lub pierwszą za jego
ustanowienie oraz opłaty roczne. Obowiązujące stawki tych opłat są wyrażone w procentach od aktualnej
wartości gruntu i zawarte w ustawie o gospodarce nieruchomościami.
7. Należy
również określić, w jakim stanie użytkownik wieczysty odda grunt właścicielowi
po upływie umowy – czy w stanie zabudowanym, czy też powinien przywrócić go do
stanu pierwotnego lub innego określonego w umowie;
8. W
ciągu ostatnich pięciu lat użytkowania użytkownik może wystąpić o dalsze jego
przedłużenie na taki sam okres.