Wybór kryterium oceny

Dokonując oceny, trudno jest określić, jakim wyznacznikiem trzeba zarządzać przy ocenie projektu inwestycyjnego. Popularnie zakłada się, że sprawiedliwym wyznacznikiem jest nakład efektu nad nakładami inwestycyjnymi. Zapytanie, jaką tezę obrać aby zmierzyć to, szczególnie gdy efekty inwestycji są niejasne do skwantyfikowania.
Dokonując oceny trzeba również liczyć się z efektami  niefinansowymi.

    Techniki statyczne w zasadzie postrzegane są jako kryteria orientacyjne, które w żadnym wypadku nie powinny być wykorzystywane jako źródło podejmowania decyzji o dopuszczeniu albo odrzuceniu projektu. S. Lumby twierdzi, iż również metoda okresu zwrotu, jak i ARR mogą być użyteczne jako narzędzia początkowego „odsiewu” lub do oceny małych, krótko trwających  projektów inwestycyjnych. Z praktyk zachodnich przedsiębiorstw wiemy, iż menadżerowie nigdy  nie podejmują decyzji pochopnie, decydują wyłącznie na podstawie wyżej opisanych  metod. Przeważnie są to metody wstępne, które na fazie początkowej oceny wykluczają projekty przed dalszą gruntowną ich oceną.

    Podsumowując przekonania zagadnień metod dynamicznych, należy odnotować, że miernik wartości bieżącej netto jest poszczególnym odpowiednim kryterium z maksymalizacją wartości przedsiębiorstwa. Jest to metoda łatwa do wykalkulowania i odczytania oraz dysponuje cechą addytywności, poza tym bierze pod uwagę wartość pieniądza w czasie. Teoretycy finansów są zdania, iż wartość bieżącą netto jest najważniejszym kryterium oceny stosowanej w ocenie efektywności projektów.

Porównanie metody

Punkt widzenia
Metoda NPV
Metoda IRR
TEORETYCZNY
1. Spójność z kryterium
maksymalizacji majątku.
2. Założenie stopy reinwestycji
Bezpośrednio

ma ogólne zastosowanie
Pośrednio

Ma specyficzne zastosowanie
PROCEDURALNY
1. Wymóg informacji
Wymaga obliczenia 4 parametrów:
- żywotność ekonomiczna projektu
- przepływy pieniężnej
- nakłady początkowe
- koszt kapitału
Wymaga obliczenia 3 parametrów:
- żywotność ekonomiczna projektu
- przepływy pieniężne
- nakłady początkowe
2. Metoda obliczeń
bezpośrednia
Metoda prób i błędów
3. Uwzględnienie zmienności w koszcie kapitału.
znaczące
Trudne a czasem niestosowane
4. Wprowadzenie inflacji.
elastyczne
Nie elastyczne i czasem nie możliwe do zastosowania
5. Niekonwencjonalne przepływy pieniężne.
Mogą być wprowadzone
Czasem brak rozwiązania
lub wiele rozwiązań

Jednak IRR jest metodą znacznie bardziej pożądaną niż NPV, pomimo tego, że ekonomiści naukowcy popierają NPV jako podejście teoretycznie optymalne. IRR jest postrzegana jako procedura bardziej wizjonerska, która bardziej odwzajemnia oczekiwania mocodawców i dlatego jest ona bardziej skuteczna kognitywnie . Jest po prostu od razu konfrontowana z obowiązującym zwrotem ( dostarcza alternatywę natychmiastowego skonfrontowania z właściwym zwrotem).