Korelacja między uczestnikami rynku nieruchomości wymaga skutecznego obszaru zasadniczej wiedzy dysponowanej również przez decydentów jak też ułatwiających ich uznanie różnych specjalistów od nieruchomości. Jest to wiedza dzięki której przyswajanie natury problematyki nieruchomości
oraz jej odmienność od pozostałych sektorów gospodarki.
Nieruchomość jest towarem rynkowym i dopóki może stać się przedmiotem obrotu ma obowiązek pozostać bezsprzecznie rozpoznana i przedstawiona jako zjawisko fizyczne. Atrybuty fizyczne nieruchomości są związane z opisem obiektów i działek, ale także z ich położeniem geograficznym. Niezbędna jest więc w tym przypadku wiedza o gruntach i budynkach.
Nieruchomość jest także zjawiskiem prawnym, albowiem obrót potrzebuje ustalenia właściciela i posiadanych przez niego praw, i inne podmioty praw do danej nieruchomości. Potrzebne jest też zapoznanie się z innymi odmianami praw utwierdzonymi na nieruchomościach oraz technikach ich zabezpieczenia, rejestracji i przemieszczania za pomocą różnych umów.
Zaledwie po przybliżeniu się do przedmiotu nieruchomości i do jego odmiennych uwarunkowań można przystąpić do sztucznej istoty specyfiki rynków nieruchomości, których uczestnikami są decydenci oraz podtrzymujący ich poglądy. Narzuca konieczność do rozpoznania sił popytu i podaży oraz elementów wywołujących ich dynamikę takich jak konieczność i siła nabywcza, rzeczywiste zbiory, ich przyrost i ubytki. Potrzebna jest również wiedza o mechanizmach obrotu, którymi dany rynek się cechuje. Do cech tych zaliczymy; kupno – sprzedaż, najem, dzierżawa, użytkowanie wieczyste, podnajem itd. Jest także omówiona kwestia organizacji danego rynku i ich uczestników