Zgodnie z art. 46.
§ 1 Kodeksu cywilnego (k.c.), „nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej
stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z
gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów
szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności”.
Wyodrębnienie nieruchomości winno się odbyć pod względem prawnym
(własnościowym) i fizycznym (w odniesieniu do gruntów – geodezyjnym).
Ujęcie wieczysto-księgowe
W myśl zapisów 24 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece, „nieruchomością jest część powierzchni ziemskiej, dla której urządzono księgę wieczystą”. Fakt utworzenia dla nieruchomości odrębnej księgi wieczystej jest wymogiem formalnym jej wyodrębnienia. „Księgi wieczyste prowadzi się w celu ustalenia stanu prawnego nieruchomości”. Jednak, w ramach jednej księgi wieczystej mogą by ujawnione działki, które niekoniecznie muszą spełniać warunki określone w przytoczonym powyżej art. 46. § 1 k.c. Podstawą oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej są dane katastru nieruchomości. Wyróżniamy trzy rodzaje nieruchomości, do których zaliczamy:
Nieruchomości gruntowe
W myśl zapisów 24 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece, „nieruchomością jest część powierzchni ziemskiej, dla której urządzono księgę wieczystą”. Fakt utworzenia dla nieruchomości odrębnej księgi wieczystej jest wymogiem formalnym jej wyodrębnienia. „Księgi wieczyste prowadzi się w celu ustalenia stanu prawnego nieruchomości”. Jednak, w ramach jednej księgi wieczystej mogą by ujawnione działki, które niekoniecznie muszą spełniać warunki określone w przytoczonym powyżej art. 46. § 1 k.c. Podstawą oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej są dane katastru nieruchomości. Wyróżniamy trzy rodzaje nieruchomości, do których zaliczamy:
Nieruchomości budynkowe
Nieruchomości lokalowe.
Nieruchomości lokalowe.